DZIECI I MŁODZIEŻ
DIAGNOZA PSYCHIATRYCZNA I PSYCHOLOGICZNA DZIECI I MŁODZIEŻY
DIAGNOZA
Jest pierwszym i podstawowym etapem w procesie pomocy. Prawidłowe rozpoznanie problemu, zaburzenia czy choroby daje możliwość wdrożenia właściwego leczenia.
Organizacja procesu diagnozy psychiatrycznej:
- Konsultacja z rodzicami (50 min) obejmuje rozmowę na temat rozwoju dziecka w okresie poprzedzającym konsultację (wywiad rozwojowy) oraz na temat jego aktualnie obserwowanych trudności. Diagnosta zbiera informacje o tym, jaki wpływu mają te trudności na funkcjonowanie dziecka i jego rodziny oraz omawia sposoby, z jakimi rodzina i dziecko usiłują sobie z nimi radzić.
- Badanie dziecka /nastolatka (50 min) polega na obserwacji klinicznej dokonującej się podczas wspólnej rozmowy czy zabawy (w przypadku młodszych dzieci). W uzasadnionych sytuacjach diagnosta zleca wykonanie standaryzowanych testów psychologicznych (90 min).
- Konsultacja podsumowująca: z rodzicami oraz z dzieckiem/nastolatkiem (50 min) to spotkanie, którego celem jest zaprezentowanie wyników diagnozy i omówienie rekomendowanych sposobów interwencji psychologicznej, psychoterapeutycznej czy psychiatrycznej, jak również przedstawienie zalecanych dostosowań edukacyjnych i wychowawczych.
Proces diagnozy psychologicznej (max 5 wizyt):
- Wywiad diagnostyczny z obojgiem rodziców (90 min) wizyta bez dziecka
- W zależności od wieku dziecka (50 min):
- 0 – 6 lat obserwacja psychologiczna dziecka – wspólna zabawa, rysowanie, najlepiej razem z rodzicami
- 7 lat wzwyż – rozmowa diagnostyczna z dzieckiem
- Diagnoza psychologiczna – testy (1 lub 2 wizyty, cena w zależności od testu)
- Omówienie diagnozy z rodzicami (50 min) i ew. przekazanie pisemnej opinii (płatnej dodatkowo).
- Posiadanej dokumentacji psychologicznej, psychiatrycznej, pedagogicznej
- Aktualnej opinii z przedszkola / szkoły ( a także starszych opinii jeśli takie Państwo posiadacie)
- Świadectw szkolnych ( strony z ocenami lub strony z oceną opisową)
Przekazanie diagnozy oraz pisemnej opinii następuje do 14 dni od ostatniej wizyty diagnostycznej.
Przed rozpoczęciem procesu diagnozy prosimy o dostarczenie w formie papierowej do recepcji ośrodka lub przesłanie skanu na adres: biuro@osrodekrelacje.com
LECZENIE
Po postawieniu diagnozy, w celu pomocy pacjentowi stosuje się leczenie:
1 Psychoterapeutyczne (terapia):
- Psychoterapia dzieci: sesje odbywają się najczęściej raz w tygodniu. Poprzez zabawę np. rysowanie, odgrywanie ról, terapeuta poznaje dziecko i pomaga mu w radzeniu sobie z trudnymi emocjami, które utrudniają mu prawidłowy rozwój. Bardzo ważnym aspektem terapii dziecka jest zaangażowanie rodziców w ten proces. W tym celu, terapeuta regularnie spotyka się z opiekunami aby pomóc im zrozumieć zachowania i emocje dziecka.
- Psychoterapia młodzieży: skierowana jest do nastolatków, którzy zmagają się z trudnościami emocjonalnymi i zaburzeniami psychicznymi. Sesje odbywają się przynajmniej raz w tygodniu. Terapeuta spotyka się również regularnie z rodzicami, by pomóc im zrozumieć zachowania i emocje nastolatka. Pomaga rodzicom zrozumieć i wspierać dziecko w jego problemach. Ważnym aspektem jest tu zasada poufności: terapeuta nie przekazuje rodzicom wszystkich szczegółów, którymi dzieli się nastolatek podczas sesji (wyjątkiem stanowią sytuacje zagrożenia zdrowia lub życia np. wypowiedzi nastolatka świadczące o myślach czy zamiarach samobójczych).
- Psychoterapia grupowa: skierowana jest, przede wszystkim do nastolatków, których problemy związane są z nawiązywaniem lub podtrzymywaniem relacji społecznych. W okresie dojrzewania psychoterapia grupowa jest jednym z ważniejszych sposobów leczenia, ponieważ bazuje na silnej potrzebie identyfikacji młodych ludzi z grupą rówieśniczą. Leczenie w grupie zaspokaja nastoletnią potrzebę przynależności, co wspiera proces zdrowienia. Sesje odbywają się zazwyczaj raz w tygodniu, lub przyjmują formę intensywnych warsztatów.
- Terapia rodzinna – jest to ważny aspekt leczenia dziecka/nastolatka oraz relacji w rodzinie. Więcej o terapii rodziny tutaj.
2. Farmakologiczne:
Leki, w przypadku dzieci i młodzieży są zazwyczaj tylko częścią leczenia. Każda ingerencja farmakologiczna oparta jest na obowiązujących standardach w medycynie
