DEPRESJA
Depresja jest poważna chorobą, występującą zarówno u dorosłych jak i dzieci i młodzieży i wymaga bezwzględnego leczenia. Głównymi objawami depresji są: smutek, ograniczenie lub rezygnacja z zainteresowań i aktywności, które dotychczas sprawiały przyjemność, zmiany w zakresie aktywności psychoruchowej — spowolnienie lub pobudzenie, poczucie braku nadziei, poczucie braku sensu życia, niskie poczucie własnej wartości, nadmierne poczucie winy, poczucie bezradności, nawracające myśli o śmierci lub samobójstwie, spadek energii, nadmierna męczliwość,
zaburzenia koncentracji uwagi, wzrost lub spadek apetytu, zmiana wzorca snu (utrzymujące się przez pewien czas wyraźne trudności z zasypianiem lub wczesne wybudzanie, np. o czwartej, piątej rano lub nadmierna senność).
Należy pamiętać, że u dzieci i młodzieży cierpiących na depresję, głównym nastrojem nie jest smutek lecz drażliwość. Często występują również skargi dotyczące dolegliwości somatycznych. Niewyrażone przygnębienie może ujawniać się poprzez niewyjaśnione bóle brzucha, bóle głowy, brak łaknienia czy mimowolne moczenie. Dzieci przejawiają też większą drażliwość, apatię, brak zainteresowania czynnościami, które wcześniej sprawiały im przyjemność, niechętnie współpracują z innymi, tracą zainteresowanie lekcjami, niekiedy mogą przeszkadzać, próbując zwrócić na siebie uwagę.
Leczenie zaburzeń depresyjnych powinno być kompleksowe. Szczególnie u dzieci i młodzieży powinno być nakierowane zarówno na objawy choroby, jak i na związane z wiekiem potrzeby rozwojowe.
