ADHD
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi jest zaburzeniem neurorozwojowym o zróżnicowanej etiologii, choć dokładna przyczyna nadal pozostaje nieznana. Występuje ono zarówno u chłopców jak i dziewczynek lecz objawy u obu płci nieco się różnią. Szacuje się, że na to zaburzenie cierpi od 3 do 8% dzieci. U 50% z nich objawy przetrwają do okresu dorosłości będąc przyczyną cierpienia jak i podłożem występowania innych zaburzeń psychicznych takich jak depresja, uzależnienia, zaburzenia osobowości.
Obecnie przyjmuje się, że na powstanie objawów ADHD wpływają zarówno czynniki środowiskowe, jak i biologiczne.
Do podstawowych grup objawów w ADHD należą:
- zaburzenia koncentracji uwagi
- impulsywność
- nadruchliwość
Z powodu zaburzeń koncentracji uwagi osoba z ADHD bardzo długo zabiera się do zadań związanych z wysiłkiem umysłowym, ma trudności ze skupieniem się w czasie pracy bardzo łatwo rozprasza się. Ma kłopoty z zapamiętaniem przyswajanego materiału. Często nie słucha poleceń lub nie reaguje na nie. Ma tendencje do marzycielstwa „gapowatości”.
Z powodu impulsywności nie przewiduje konsekwencji swojego działania, rozpoczyna wykonywanie zadania bez całkowitego zrozumienia instrukcji, nie wysłuchuje poleceń do końca. Ma kłopoty z wykonaniem złożonych lub terminowych prac. Nie uczy się na podstawie wcześniejszych doświadczeń oraz ogólnych zasad. Ma kłopoty z oczekiwaniem na swoją kolej.
Z powodu nadruchliwości jest stale w ruchu, ma trudności z wysiedzeniem w ławce przez całą lekcję, odczuwa stałe uczucie niepokoju wewnętrznego, ciągle się wierci. Preferuje zabawy ruchowe, jest nadmiernie gadatliwa i hałaśliwa.
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej jest zaburzeniem wpływającym na dalsze losy życiowe osoby nim dotkniętej. Z tego względu, niezbędne jest wczesne wprowadzanie skutecznych metod radzenia sobie z objawami tego zaburzenia, aby zapobiec rozwojowi powikłań takich jak depresja, uzależnienia, zaburzenia opozycyjno-buntownicze czy zaburzenia zachowania.
